Komentarze: 0
Spójrz.
I zobacz twarze tych wszystkich
którzy się śmiejąc
którzy płacząc
którzy milcząc
niosą swój ból nieznośny
Ich usta
karmione pleśnią
ich żyły
bolące od wenflonów
ich oczy
pyłem zasypane
Wciąż żywe
I żyć pragnące
Dla ciebie to
zaczarowane karykatury
Romantyczny myślicielu
który Tylko jako widz
spektaklu cierpienia
Panoszysz się swą depresją