darmozjadzie

Spójrz.

I zobacz twarze tych wszystkich

którzy się śmiejąc

którzy płacząc

którzy milcząc

niosą swój ból nieznośny

Ich usta

karmione pleśnią

ich żyły

bolące od wenflonów

ich oczy

pyłem zasypane

Wciąż żywe

I żyć pragnące

Dla ciebie to

zaczarowane karykatury

Romantyczny myślicielu

który Tylko jako widz

spektaklu cierpienia

Panoszysz się swą depresją