pięć trulipanów

Nie spodziewając się śmieci –

w tej opowieści dałam swe serce.

I teraz żałuje tylko swej głupoty.

Zabierz mnie stąd, zabierz.

Nigdy już więcej nie będzie już nic ponad nas.

Patetyczne, głupie słowa.

Czasami pęknie czas w nas .

Wieczność się cofa gdzież zajdzież czas?!