od tak. a może tak jakoś

         Co ja pisze?......Do kogo?......Może właśnie do Ciebie. Może jednak nie, pomyślisz. Bo w końcu niby, czemu miałbym. I po co. Słonko nie płacz już, proszę. Bo gdy słońce płacze, ziemia płonie. A Ty przecież nie chcesz zabić tych wszystkich małych istot, które gdzieś w gęstwinie traw pełzną by pożreć zwłoki butnego króla; nie chcesz, wiem o tym. Nie płacz, tylko świeć, gdy ciemne chmury gubią rzęsiste perły, gdy niebo rozrywają bolesne pęknięcia błyskawic. Świeć właśnie wtedy, bo tylko wtedy pojawi się tęcza.